گُلِ لبخندِ رویت میزند طعنه به هر سُمبل

گُلِ لبخندِ رویت میزند طعنه به هر سُمبل

به نام نامیِ تو میشود آقا شکوفا گل

و ای بالا نشین مدح شما را میکند بلبل

 

فدای ایل و اجدادت تمام ایل و اجدادم

من آن صیدم که خوش دارم شما باشید صیّادم

 

کرم هم در کنار تو, به قربانت کم آورده

به همراهت خدا زهرا و حیدر را هم آورده

برای خیر مقدم هستی اش را آدم آورده

 

به یُمن مقدمت خورشید نورانی شده امشب

ببین عرش خدا را که چراغانی شده امشب

 

ندیدم با مسماتر من از نامت رسول الله 

دل من کفتر جلدیست بر بامت رسول الله 

به من هم میدهی یک جرعه از جامت رسول الله؟؟؟ 

 

که دائم بر زبان آرم علی عالی علی اعلا

قسیم النار و الجنه جز او کی میشود فردا

 

خوشا بر حال آن کس که گرفتار شما گشته

و با جان و دلش آقا خریدار شما گشته

منم کلب علی آنکه علمدار شما گشته

 

تو را جان امیر المومنین آقا نگاهم کن

بیا و با نجف بردن دوباره رو به راهم کن

 

دَمی هم بی وضو نام علی را تو نمی بُردی

چقد از لٰات و عُزی و هُبل آقا تو آزوردی

تو از زهر جفا نه بلکه از داغ علی مُردی

 

چرا که خوب میدانی امیرالمومنین مَرد است

و میدانی غم ناموس هم بالاترین درد است