بیا که گریه کنم لحظه‌های آخر را

یکی داستان دیده ام جانگزای

درآن شب جهانداور بی قرین

چو ازکار یاران بپرداخت شاه

چو گردید ازکین چرخ بلند

خروشید کوس و بلرزید دشت

هرکه بیرونی بد از مجلس گریخت

خواب دیدم در این شب غربت

خاکم به سر که بر سرتان جنگ می کنند

شبِ آخر بگذار این پَر ِمن باز شود

امشب شهادت نامه ی عشاق امضا می شود

وای اگر امشبِ این دشت به فردا برسد

«إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین»

خداروشکر ببین رقیه! جمع مون چقد جمعه

چنان اسفند می‌سوزد به صحرا ریگ‌ها فردا

ای آسمان پر از ستاره بر داغ زینب کن فکر چاره

امشب که چشمم ریزد ستاره ماه رویت را سازم نظاره

امشب این دشت و صحرا پر شد از عطر قرآن

صحرا پر گشته از صوت مناجات

از خیمه ها آید امشب صدای ناله ی زینب

امشب از خیمه ها می رسد صوت مناجات

امشب ای قبله ام میتوانم تا سحر با تو قرآن بخوانم

دشت و صحرا پر از صوت قرآن شده

یا حی و یا قیوم و یا رحمن یا الله

امشب از این دشت و صحرا صوت قرآن می رسد

تمام ذرات عالم غرق آه اند از چه امشب