به باغ، لاله، چراغ عزای نیلوفر

به باغ، لاله، چراغ عزای نیلوفر
«بنفشه، سر به گریبان برای نیلوفر»

شقایقی که به دامان دشت، خیمه زده
نشسته داغ به دل در عزای نیلوفر

ز چهره‌ی همه گل‌های باغ رنگ پرید
رسید تا به اجابت، دعای نیلوفر

نسیم شهر، مصفّای عطر مصطفویش
بهشت داشت صفا از صفای نیلوفر

چه شد که از در و دیوار باغ باید خوانْد؟
حدیث غنچه‌ی گل، ماجرای نیلوفر

بگریم آن همه لطفِ لطیفِ شبنم را
که برنداشت دمی سر ز پای نیلوفر

شنیده‌ایم شکوفایی‌اش به آب؛ امّا
میان شعله‌ی آتش، چه جای نیلوفر؟!