از عرش دارد می‌ رسد فصل بهارم

از عرش دارد می‌ رسد فصل بهارم
کم کم پر از خورشید خواهد شد دیارم
از عرش دارد می‌ رسد پیکی خدایی
از عرش دارد می‌ رسد دار و ندارم
یک عمر در دست خودم در حبس بودم
امشب نگاهش می‌ شود راه فرارم
امید بستم بر کرامت‌ های چشمش
بلکه کمی رونق بگیرد کار و بارم
من هرچه را دارم به دست دوست دادم
شکر خدا که بعد از این بی‌ اختیارم
 
از آسمان نور هدی آمد ، مبارک
عیسای آل مصطفی آمد مبارک
 
ما اهل بارانیم و اهل روضه‌ هائیم
عمری است محتاج گداهای شمائیم
آواره‌ های کوچه‌ ی حُسن بهاریم
کاسه به دست سفره‌ های هل‌ اتائیم
از روز اول خادم این خانه هستیم
تا شام آخر هم مقیم این حرائیم
ما نسل در نسل عاشق این خانواده
دیوانه‌ وار از عالم و آدم جدائیم
وقتی کراماتِ نگاهت شامل ماست
یعنی که در هفت آسمان مشکل‌ گشائیم
 
از اولش هم قلب ما دست شما بود
توفیق ما و سلب ما دست شما بود
 
شکر خدا که عاشقی درمان ندارد
این قصه‌ ی شاه و گدا پایان ندارد
شکر خدا که عاشق این خانواده
شرمندگی دارد ولی عصیان ندارد
فرع تولی و تبری اصل دین است
ایمانِ بی این خانواده جان ندارد
چشمی که ابری شد از این دریای جوشان
در روز محشر لحظه‌ ی گریان ندارد
دست کسی بر دامن فهم شما نیست
این نردبان‌ها پله‌ ی آسان ندارد
 
ای خلقت آدم طفیلی وجودت
هفت آسمان محتاج بارش‌ های جودت
 
امشب بیا رحمی به حال این گدا کن
بی‌ آبرویی را مقیم این حرا کن
ابری بیاور بر سر چشم خسیسم
با دست باران درد دل‌ ها را دوا کن
یک قطره از نور کراماتت بپاش و
این دفعه ما را حُر دشت روضه‌ ها کن
دلبستگی‌ های مرا از من بگیر و
بر چشم‌ های خود اسیر و مبتلا کن
یک صبح با جادوی چشمت این گدا را
از جمله‌ ی همسایه‌ های سامرا کن
 
گرچه به ظاهر از خداوندی جدائید
آئینه در آئینه تکرار خدائید
74
0
موضوعولادت | مدح امام حسن عسکری (علیه السلام) | امام حسن عسکری (علیه السلام)
گریز
شاعرمحمد بختیاری
قالبترکیب بند
سبک پیشنهادینامشخص
زبانفارسی
اشعار مرتبط با این شعر و مناسبت