دست خدا در خلقت زهرا چه ها کرد

کسی که هر نفس او به قصد قربت زهراست

مصحفی اعجاز دارد که کلامش فاطمه است

در هوایت جبرئیلی هم پر آوردن کم است

می رسد نان شب ما از نوای فاطمه

دل که آشفته شود زلف پریشان هیچ است

نام تورا که زهره ی زهرا گذاشتند

معجزات چشم زهرا عرش اعظم ساخته

هر که با زهراست احساس سخاوت می کند

گاهی یک حرف به دریای سخن می ارزد

شرط پایان رسالت پدری تو بود

ما شیعه ایم و شیعه ی مولا شدن خوش است

امشب نشسته ام بنویسم ترانه ها

زد آفتاب و تجلی نمود باب والشمس

مینویسیم اگر یا زهرا

از تو هر چند که دورند همه

گل، بی تو رخصت چمن آرا شدن نداشت

قلم کجا و قدم در حریم حرمت تو؟

گفتم: چگونه از همه برتر بخوانمت؟

در خاطره ماندگار بودن

تو محور ذکر شهادتینی

از آسمان طراوت باران نزول کرد

از جنان کلثوم و مریم ، آسیه با ساره آمد

زنی از خاک، از خورشید، از دریا، قدیمی تر

شنیده می شود از آسمان صدایی که

عاشق شده است دانه به دانه هزار بار