دریایی و دل دادی، یک روز به دریایی

این شد که پدید آمد، از عشق تو دنیایی

هم سرّ خدایی تو، هم باغ حیایی تو

هم نور دل ساقی، هم مادر سقایی

شیدای شکوه تو، تنها دل حیدر نیست

عالم همه مجنونند، وقتی که تو لیلایی

از نور تو یا کوثر! تا کور شود ابتر،

دارد دل پیغمبر، چه ام ابیهایی!

مرضیه و راضیه، ریحانه و حانیه

منصوره و مستوره، گلخانه‌ی أسمائی

معصومه‌ای و "عصمت" از نام تو می‌جوشد

هم کوثر و تسنیمی، هم سدره و طوبایی

باغی شده پر برکت، بهتر شده از جنت

حالا که زمین دارد، انسیه‌ی حَورایی

آن روز چرا "محشر" نامش نشود؟ آخر

آن روز تو می‌آیی، ای جلوه‌ی زیبایی!

هم دختر طاهایی، هم همسر مولایی

قدر تو ولی این نیست، این‌ست که زهرایی

گفتند که پنهانی، اما به خدا دیدم

هر لحظه که درماندم، آن لحظه همان جایی

در خواندن تو سوزی‌ست، با ما تو بخوان مادر!

«ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی»

موضوعمدح | ولادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) | حضرت زهرا (سلام الله علیها)

گریز

شاعرقاسم صرافان

قالبغزل

سبک پیشنهادیسرود,زمینه

زبانفارسی