شاه اورنگ انماست علی حق و حق بین و حق نماست علی

شاه اورنگ انماست علی
حق و حق بین و حق نماست علی

ید حق عین حق لسان حق است
پای تا سر همه خداست علی

اسم اعظم طلسم موجودات
گنج الا ز بعد لاست علی

جز خدایش نمیتوان خواندن
چکنم اینکه نارضاست علی

بشنو معنی ولایت را
بنده ی حق خدای ماست علی

هر کجا بنگری علی باشد
تا نگوید کسی کجاست علی

موجد ممکنات و مظهر کون
مظهر ذات کبریاست علی

ماسوی بی وجود او عدمند
زانکه فیّاض ما سواست علی

کار فرما به کارخانه ی حق
ماسوی را سوا سواست علی

نفس کونست مصطفی آنگاه
نفس فیّاض مصطفی است علی

پیشوای رسل بود جبریل
بهر جبریل پیشواست علی

انبیا را معین و یار و ظهیر
سر و سر خیل اولیاست علی

رکن و خیف و منی حطیم و حجر
مشعر و زمزم و صفاست علی

ساحل و موج و قعر و درّ و صدف
بحر و کشتی و ناخداست علی

معنی هل اتی علی الانسان
سرّ یاسین و طا و هاست علی

بلکه تفسیر جمله قرآن را
از الف تا بحرف یاست علی

اصل فرقان و مبدء آیات
نقطه ابتدای باست علی

مستقیم اوفتد صراط آنگاه
که مخاطب با هدناست علی

مصطفی خلق را به خم غدیر
گفت خضر ره شماست علی

من لوائی فراشتم از دین
بعد من صاحب لواست علی

آمر و ناهی قوائد شرع
ز ابتدا تا به انتهاست علی

ای که جوئی عطا بجو از وی
معدن رحمت و عطاست علی

ای که خواهی سخا بخواه از او
منبع بخشش و سخاست علی

لنگر عرش و زیب و زینت فرش
شه عرض و مه سماست علی

در جهان مایه ضیا شمس است
شمس را مایه ضیاست علی

مس قلبت به مهر او کن زر
زانکه اکسیر قلبهاست علی

خضری ار رهبرت شود یایی
اینکه سرچشمه بقاست علی

نیست خائف ز عرصه عرصات
هر که را مایه رجاست علی

چون زمین مر سپهر را حاکم
چون قدر آمر قضاست علی

مکن از کار بسته اندیشه
هر گره را گره گشاست علی

مظهر الرّؤف و القهار
بهر بیگانه و اشناست علی

دوستان خدای را از نام
در دل و جان فرح فزاست علی

دشمنان خدای را یکسر
درد و رنج و غم و بلاست علی

کافی همّ خاطر مهموم
شافی درد بی دواست علی

به ثنایش مرا چه حد که ز حق
در خور مدحت و ثناست علی

خوش که گویم مدیح فرزندش
کش به کونین مدعاست ولی

شاه صابر که بر حقیقت او
حق بود شاهد و گواست علی

آنچنان در علی بود فانی
کز وجودش همین بجاست علی

زآستانش صغیر روی متاب
زانکه صاحب بدین سر است علی