صفحه اصلی
ساقیا بیا ز آفتاب می

ساقیا بیا ز آفتاب می

لینک

https://ayohalmazloom.com/p-378943

می نما تو هی ذرّه پروری

***هی بده مرا از ره وفا

کاسه ی زری آب آذری

آفتاب را در پیاله کن

هی پیاله را رشک لاله کن

***خود به نام ما این حواله کن

زُهره را بده دست مشتری

رطل و جام ده هی به کام ده

هی به روز ده هی به شام ده

***بر خواص ده بر کرام ده

بر دوام ده نی به سرسری

دختر رزان شد به ما حرام

پیر می فروش داده این نظام

***بهر این عوام باده خلّری

بهر ما کرام باده کوثری

یک سبو به من ده ز قعر دن

در عوض بگیر جان و دل ز من

***تا دهم به باد این غبار تن

بر فلک نهم پای از ثری

جان نثار آن لعل شکّری

دل فدای آن زلف عنبری

***هان بیار از آن آب آذری

هی مرا رهان خود ز سرسری

بالله آمدم زین خودی به تنگ

خود به کیش عشق این جنونست و ننگ

***می بیار هی با نوای چنگ

تا مگر شوم خود ز خود بری

در هوای می عمر گشت طی

ساقیا بیار شطّ و دجله هی

***تا که افکنم خود به بحر می

تا در آن کنم من شناوری

یک غدیر خم بود در جهان

صد خُم و غدیر شد از او روان

***هر خُمی از آن آمد احمدی

هر غدیر از آن گشت حیدری

جان نثارت ای ساقی ازل

دل فدایت ای باقی ابد

***تا ابد ز تو مر، مرا رسد

هی وظیفه و هی مقرّری

بی توام به جان نیست خرّمی

فی المثل اگر هست یکدمی

***هی به دل کند باد نشتری

بر جگر کند آب خنجری

یا علی بکن در دلم مقرّ

ده به جان من قوّت دیگر

***زانکه در ولا نیست معتبر

فربهی تن یا که لاغری

یا علی مدد از تو می رسد

تا ابد همی یا علی مدد

***کز ازل مرا نیست تا ابد

جز تو حافظی جز تو ناصری

ای حدوث تو همدم قدم

ای وجود تو سابق از عدم

***ای به ممکنات ز بیش و کم

داده حق ترا حکم داوری

من خدای را خود ندیده ام

بر خدایی ات زان گُزیده ام

***یا قبول کن آنچه دیده ام

یا مرا بده چشم دیگری

خود تو گفته یی من خدا نیم

ورنه من ترا خود نصیری ام

***من نه زاهدم من نه دیری ام

عاشقم ترا چون تو دلبری

گر تو ممکنی ور تو واجبی

کی شناسمت من به واجبی

***کس نداندت رتبه جز نبی

هرچه خوانمت زان تو برتری

مشتبه شوی کی تو با خدا

حق و مشتبه این سخن چرا

***حق نمی شود مشتبه به ما

چون خدای را خود تو مظهری

ای به مصطفی یار و هم زبان

ای لسان حق را تو ترجمان

***ای به حقّ تو خلق بدگمان

در خدایی ات جمله منظری

ای مخاطب از حق به یا علی

خطبه های حق از تو منجلی

***از مقام خود کن تنزّلی

تا ترا کند عرش منبری

قدر و جاه تو نیست سرسری

هرچه گویمت زان تو برتری

***هم فلک ترا کرده قنبری

هم ملک ترا کرده چاکری

ای ز نور تو طور مندکی

از طفیل تو عالم اندکی

***جز تو سوی حق نیست مسلکی

هم تو ناظری هم تو منظری

هم تو حاضری هم تو ناظری

هم تو امری و هم تو آمری

***هم تو فعلی و هم تو فاعلی

هم تو صادری هم تو مصدری

هم تو قادری هم تو قاهری

هم تو راحمی هم تو غافری

***هم تو باطنی هم تو ظاهری

هم تو اوّلی هم تو آخری

هم تو کعبه ای هم تو قبله ای

هم تویی صفا هم تو مروه ای

***هم تو حجری و هم تو زمزمی

هم تویی منی هم تو مشعری

هم به انبیا جمله رهبری

هم به اوصیا جمله سروری

***هم خدای را عین و مظهری

هم رسول را بار و یاوری

در شجاعت و در دلاوری

می رسد ز حق برتو وز نبی

***مرحبا از آن قتل مرحبی

آفرین از آن فتح خیبری

عمرو عبدود با همه یلی

روبرو چو شد با تو یا علی

***جوشنش به بر کرد چادری

مغفرش به سر کرد معجری

من نکرده ام شاعری شعار

بهر سیم و زر یا که افتخار

***زد چو بر سرم عشق هشت و چار

خویش را زدم من به شاعری

من «وفایی ام» مادح شما

دارم آرزو باشدم رجا

***کزره وفا با همین ولا

سازی ای شها مدفنم غری

شد حسین تو کشته ی جفا

شد سرش جدا لیکن از قفا

***من چگویمت سرّ ماجرا

چون تو واقفی چون تو مخبری

زیور زنان رفت سربسر

برده کوفیان هرچه سیم و زر

***خود به جا نماند بهرشان مگر

کام خشگی و دیده ی تری

موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)

گریزغدیر امیرالمومنین علی (علیه السلام) | مصائب امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرملا فتح‌الله وفایی شوشتری

قالبنا مشخص

سبک پیشنهادیمدح و مرثیه

زبانفارسی

اشعار مرتبط با این شعر و مناسبت